Lima, 18 november - Reisverslag uit Lima, Peru van Lyenne Steen - WaarBenJij.nu Lima, 18 november - Reisverslag uit Lima, Peru van Lyenne Steen - WaarBenJij.nu

Lima, 18 november

Door: Lyenne

Blijf op de hoogte en volg Lyenne

18 November 2015 | Peru, Lima

Het was weer voetbaldag vandaag! Om 4 uur stonden we weer bij het eerste veldje waar de training van de jongere jongens plaatsvind. Ik heb, als ik er nu zo over na denk, wel het idee dat die jongere jongens zich nog iets ‘vreemder’ voor mij voelen dan de jongens van de oudere leeftijdscategorie. Het is absoluut een wereld van verschil als ik het vergelijk met twee en een halve week geleden, maar toch. ik denk dat het voor die oudere jongens nog net wat makkelijker is, omdat ze dichter bij mij liggen in leeftijd. Dit bevestigd toch wel weer dat idee van ‘peer education’.
Bij de eerste training maak ik ook contact maar is het voor een groter deel aanwezig zijn en kijken, terwijl ik bij de tweede training veel meer contact en ook hele grappige conversaties heb met die jongens.

Vanavond was ook weer ontzettend leuk. Een van de jongens speelt nu niet mee met de trainingen, omdat hij wegens school deze competitie niet mee kan spelen, maar hij is er toch steeds bij met de training. Hij had vanavond z’n Engels huiswerk bij zich en vroeg mij hem te helpen! Ik heb hem uiteindelijk minstens een half uur geholpen met z’n huiswerk. Zo geef ik dus niet alleen 5 jarige kids les, maar ook jongens van 18 jaar. Het leukste vond ik dat hij uit zichzelf mij om hulp vroeg.

Helaas was het einde van de training iets minder leuk vandaag. Het ding is dat de jongens gratis bij deze voetbalclub kunnen spelen. Het enige wat daar tegenover staat is goed gedrag en dat ze minimaal twee keer per maand aanwezig zijn bij de jeugdavond op zaterdag. (Dit idee heeft Dan overigens gekregen van de film ‘Coach Carter’, een waargebeurd verhaal). Nu blijkt dus dat sommige jongens zich niet aan dat laatste vereiste houden. Hij had mij van te voren ingelicht dat hij het plan had vandaag aan te geven dat de jongens in kwestie komend weekend niet mee mogen spelen met de wedstrijd. Dit zou dus betekenen dat die wedstrijd gespeeld wordt met een onvolledig team.
Hij vind dit echt rot om te doen, maar heeft wel het gevoel dat als er iemand de ‘bad cop’ moet spelen, dat hij dat moet zijn, en niet de coach of een van de andere werknemers van de voetbalclub. Na z’n speech liep hij dus ook ‘boos’ weg. We hadden een beetje gecoördineerd dat ik en Saul dan zouden achterblijven als een soort ‘warm’ vangnet, maar tegelijkertijd ook voor mij om te zien hoe die jongens hierop zouden reageren. Ze waren in ieder geval allemaal echt stil. Kortom, je ziet wel dat ze dit echt serieus nemen.
We hadden al wel bedacht dat Dan tijdens de training komende vrijdag zal laten weten dat ze het nog goed kunnen maken. In zijn woorden: ‘God also gives second chances’.
Ik ben dus benieuwd hoe dat zal gaan en hoop vooral dat ze zaterdagavond naar Youth Group zullen komen.

Het is zaterdag namelijk het plan dat ik voor een groter deel invulling zal geven aan de avond. Ik vind het spannend maar heb er vooral ook heel veel zin in. Ik heb gister voor mezelf een beetje uiteen kunnen zetten hoe ik het wil aanpakken.
Zo wil ik wat vertellen van onzekerheden die ik heb gehad, en nog steeds heb, maar dat ik ook hele belangrijke mensen in m’n leven heb die het beste in mij naar boven halen en vice versa. Ik wil een soort interactief gedeelte doen waarbij ze in groepjes van twee of drie (met mensen die dicht bij hun staan) elkaar vertellen wat zij het mooiste en meest waardevolle van die andere persoon vinden, en hoe zij vinden dat die persoon deze wereld een mooiere plek maakt. Verder wil ik ze ook vragen hoe ze denken het mooiste uit elkaar naar boven te kunnen halen en hoe zij elkaar, in hun vriendschap goed kunnen aanvullen.
Ik wil afsluiten met het feit dat het niet erg is onzekerheden te hebben en soms nog fouten te maken, aangezien ik dat zelf ook heb, alleen dat het belangrijk is te leren vertrouwen en je te durven laten leiden door ‘Papa’ daarboven. Er is een nummer dat voor mij heel dichtbij ligt en dat hierover gaat. Dit nummer zal ik afsluitend voor ze zingen, in het Nederlands, terwijl de Spaanse vertaling op de beamer te lezen is (nogmaals dan Raquél!!).
Kortom, ik wil vooral een avond creëren met een hele positieve insteek. Het feit dat het belangrijk is om vooral te investeren in zaken en mensen die je goed doen voelen en het beste in je naar boven brengen. Misschien klinkt het wel voor de hand liggend of cliché, maar tegelijkertijd zijn het ook lessen die ik zelf niet al te lang geleden heb geleerd.

Goed, ik heb weer genoten van vandaag!
Tot morgen!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lyenne

Momenteel ben ik in Lima, waar ik een maand mij in ga zetten voor Voices 4 Peru, een welzijns stichting die zich bezighoud met kinderen en tieners in de buitenwijk, Ventanilla. Ze hebben een voetbal club opgericht waarmee ze jongens van de straat houden en evt kansen bieden op een goede educatie en een goede toekomst, ze hebben een V4P private school opgericht waar ze kinderen van 3 tot 5 jaar educatie bieden. Verder wordt er nu gewerkt aan een equality house om de buurt te verbeteren. Een maand lang ga ik hier aan de bak door contact te hebben met jongeren en les te geven aan de kids. I'll keep you guys posted!

Actief sinds 03 Nov. 2015
Verslag gelezen: 168
Totaal aantal bezoekers 6723

Voorgaande reizen:

01 November 2015 - 01 December 2015

Aan de bak bij Voices 4 Peru

Landen bezocht: