Huacachina, 15 november
Door: Lyenne
Blijf op de hoogte en volg Lyenne
15 November 2015 | Peru, Huacachina
Om een uur of 10:00u kwamen we in Paracas aan, een klein, oud vissersdorpje. Heel leuk om te zien, maar wel redelijk toeristisch. Paracas is dus ook zo’n plek vanaf waar je met een boot naar de zeeleeuwen kan en aan alle kanten zie je souvenirkraampjes. Desalniettemin, heel leuk om doorheen te lopen en lekker rond te kijken.
Om een uur of 11 zijn we de auto weer ingestapt en door gereden naar Huacachina. De weg er naartoe alleen al kijk je je ogen uit. De natuur verandert beetje bij beetje en voor je het weet zie je grote zandduinen opdoemen terwijl je in de verte aan je linkerkant het begin van het Andes gebergte kan zien. Als je dan uiteindelijk Huacachina inrijdt ben je volledig omgeven door enorme zandduinen. Huacachina is namelijk een oase. In het midden van al die droogte zie je dus een meer, omringd met bomen en enorm veel groen, en natuurlijk, heel veel toeristen. Echt een enorm contrast met alle plekken waar ik eerder ben geweest. Maar echt, onwijs mooi!
Naast hoe mooi het er is, is er nog iets anders wat het zo’n toeristische trekpleister maakt, namelijk sandboarding (in mijn geval op m’n buik) en een crossen door de duinen in een dunebuggy. Voor een ieder die ooit nog eens bij Huacachina in de buurt komt, het is een absolute aanrader.
Rijden in de Dunebuggy is een soort van achtbaan, maar dan in de duinen, en die je vervolgens naar de plek bent waar je gaat sandboarden. De eerste heuvel werd uitgelegd hoe het werkt. Er werden vervolgens drie heuvels aangewezen waar we vanaf konden gaan en beneden bij de derde pikte hij on weer op met de Dunebuggy. Vervolgens gingen we naar de volgende heuvels waar meneer droog zei: Oké, de vorige heuvels waren om te oefenen, nu begint het echte werk. Welkom bij de ‘Dunas de Muertas’ (Dunes of death). Dit zijn wederom drie heuvels waar je vanaf kunt. De eerste heeft al een aardige ‘Wow!’ factor, maar dat werd bij de volgende alleen maar meer. De laatste heuvel waar je vanaf gaat leg je dan ook een afstand af van zo’n 100 nog wat meter (redelijk stijl). Het was in ieder geval echt ontzettend tof!!
Na deze laatste heuvel bracht de Dune Buggy ons weer terug naar Huacachina, waar wij boven op de zandheuvel vast uitstapten en daar lekker in het zand zijn gaan zitten om de zonsondergang te bekijken. Ook dit was weer ontzettend mooi, maar het is wel bizar wat voor temperatuur verschil dat met zich mee brengt. Zodra de zon achter de heuvels verdwijnt wordt het koud, maar dat was het wel zeker waard! Helaas, vanwege de El Niño storm was kamperen in de woestijn niet mogelijk. We zijn uiteindelijk dus rond een uur of 9 zijn we teruggaan rijden, maar ik heb echt een topdag gehad.
We hadden de jongens die hier vaak op Willy passen, ook meegenomen. En wat voor mij echt wel bizar was, was het feit dat zij op die plek net zo een toerist waren als ik. Zij waren nog niet eerder ‘zo ver weg’ geweest.
Nog zo iets. Toen we in Huacachina aankwamen zijn we naar een hostel gegaan waar Dan vaker met groepen is geweest. Hij heeft goed contact met de hostel eigenaar en daarom, ondanks dat we niet in het hostel verbleven, konden we gewoon gebruik maken van hun binnenplaatsje, hun zwembad (jup, toeristisch), en daar lekker rondhangen. Saul en ik zijn daar dus wel even gaan zwemmen maar die jongens wilden dat niet. Ik vroeg Dan waarom, en het bleek dus dat ze zich niet comfortabel voelden met zoveel ‘blanken’ om zich heen. Het was blijkbaar een soort ‘status’ dingetje.
Later, toen we ergens gingen eten, deed nog zoiets zich voor. We hadden een nogal onbeschofte serveerster, die letterlijk aan Dan vroeg wat hij met die jongens deed. Alsof het heel raar was dat wij ‘blanken’ met drie Peruanen samen waren. Discriminatie is hier, blijkbaar, aan de orde van de dag.
Gelukkig hebben de jongens ook onwijs van hun tripje genoten. Ik vond het echt fantastisch om te zien hoeveel plezier ze erin hadden. Het was dus echt vooral een onwijs toffe dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley